ജീവിതം പാഞ്ഞോടും വേഗം,
നാളെന്ത് സംഭവിക്കും അറിയില്ല.
ഇന്ന് യൗവനം, നാളെ വൃദ്ധാവസ്ഥ,
ഒരു ദിവസം മണ്ണിൽ ചേരേണ്ടി വരും.
അവസാനം വേണ്ടത് ആറടി നിലം,
ബാക്കിയൊന്നും നമ്മോടില്ല വരം.
പണം, അഹങ്കാരം, മാനവും ശോഭയും,
ശ്വാസം മുട്ടുമ്പോൾ ഒക്കെ മാഞ്ഞുപോകും.
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ഓർമ്മകളേ ബാക്കി,
ചില ചിരികൾ, ചില കണ്ണീരൊലി.
പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് പോലും ഓർമ്മയില്ലെങ്കിൽ,
ജീവിതം ശൂന്യമായി തോന്നി പോകും.
അവസാനം വേണ്ടത് ആറടി നിലം,
കലഹവും ദ്വേഷവും ഒന്നും നിലനിൽക്കില്ല.
പണം, വാക്ക്, ക്രോധവും അഭിമാനവും,
മരണവേളയിൽ ഒന്നും രക്ഷയല്ല.
ഇന്നുതന്നെ സ്നേഹം പകരൂ,
കുറച്ചു പാട്ടും, കുറച്ചു ചിരിയും.
മരണനിമിഷം വന്നാലും പറയാം,
“ജീവിതം പാഴായില്ല, ഞാൻ ജീവിച്ചു.”
